کیوب کلاب ⭐

  • کاربری: مجموعه ای تفریحی خدماتی شامل کافی شاپ، رستوران ، اتاق ها و فضاهای بازی
  • محل پروژه: تهران ، انتهای خیابان ولنجک، مجموعه تله کابین توچال( بام تهران )، بوستان سلامتی 2
  • کارفرما: سورنا نقی خانی
  • وضعیت: ساخته شده
  • سال ساخت: 1395-1396
  • زیربنا: 1200 متر مربع
  • معمار: مهراد حبیبی ، شبنم خزلی (همکاری با دفتر معماری آن)

  • سازه: بهروز میرمیران
  • مجری: شرکت آمایش طرح و توسعه پارس (پلاتو)
  • عکاس: حمیدرضا خوانساری ، آرش خوانساری ، کاملیا بهبهانی
  • مبلمان: مبلمان رست
  • دکورهای چوبی و فلزی: هارش دیزاین
  • مجری سازه خرپایی: شرکت سازه های افق نور
  • جوایز: رتبه سوم مشترک جایزه معمار 96 در بخش عمومی

پروژه ی حاضر همانند هر پروژه معماری دیگری محصولیست از یافتن پاسخهایی برای مسائل مختلف که بخشی از آنها در ابتدای کار عیان بوده و برخی دیگر با پیشروی در فرایند طراحی و اجرا آشکار میشوند.

حصول ایده ی استفاده از کانتینر

دستیابی به فضایی با کیفیت و کمیت قابل قبول جهت تامین نیازهای عملکردی و کالبدی مورد نظر ، با حداقل عملیات ساختمانی و کوتاهترین زمان ممکن مسائل اولیه ای بودند که در همان ابتدا لزوم به کار بردن اصول طراحی و ساخت صنعتی و پیش ساخته را یادآور میکرد.

محدودیت های اجرایی در این مرحله ،حاصل الزامات ساخت و ساز خاص مجموعه و همینطور ماهیت عملکردی بستر پروژه بودند که حفظ دسترسی و حق استفاده ی عمومی از آن فضا را ایجاب می کردند. همینطور وجود برنامه ی زمانی مشخص برای عملیات اجرا و آغار بهره برداری نیز از عوامل ایجاد محدودیت های زمانی بودند. از طرفی با توجه به دوره ی زمانی محدود و کوتاه در نظر گرفته شده برای کارفرما جهت بهره برداری از سایت ، استفاده از سازه های موقتی و قابل حمل می توانست ارزشی ویژه برای کارفرما خلق کند.

کنار هم قرار دادن ویژگی های ارزش آفرینی همچون پیش ساختگی ، موقتی بودن و قابلیت حمل و نقل در کنار دغدغه های همیشگیِ زیست محیطی و موضوع بحران انرژی، ایده ی استفاده از کانتینر های حمل بار را در ذهن متبلور ساخت.

معماری با کانتینر

چالش اصلی در مورد تبدیل کالایی همچون کانتینر (که با هدف انبار کردن و حمل و نقل کالاهای دیگر تولید شده) به فضای زندگی ، چگونگی تطبیق دادن آن با الزامات و استانداردهای کالبدی ، روانی و عملکردیی است که از پی نقش جدیدی که برای آنها پیش بینی شده پدید می آید.

در مورد فضای مورد نظر ما و کارکردش ، عموما هر تک فضا با عملکرد یکسان، مساحتی بیش از انچه یک کانتینر در اختیارمان قرار میداد، نیاز داشت. بنابراین با کنار هم قرار دادن مدول های کانتینری و حذف دیواره های بین ، مساحت مورد نیاز با ضریبی از ابعاد یک کانتینر تامین شد و بدین ترتیب فضای داخلیِ قابل زیست هر کانتینر در سطح افق گسترش یافت.

کیفیاتی همچون سکون و سنگینی ، صلبیت و نفوذناپذیری ، خشونت و سردیِ ذاتی این محصول صنعتی ، از دیگر ویژگی های کانتینر بود که بعضا تناقضاتی با کارکرد جدیدش بوجود می آورد. در این راستا جهت بهینه سازی حداکثری آنها با زمینه و عملکرد کلی پروژه تمهیداتی به کار گرفته شد. چرخش 15 درجه ای کانتینر های طبقه دوم بخش شرقی در وجه جنوبی،  منظره شهر را با گستردگی بیشتر در میدان دید کاربران مجموعه قرار میداد و بدین ترتیب بر یکی از جاذبه های شناخته شده ی سایت تاکید میکرد. در وجه شمالی نیز تابلویی جهت معرفی مجموعه به عابرین صعود کننده فراهم میآورد و در نهایت این چرخش سکون مکعبهای کانتینری را پویا تر جلوه می داد.

به طور کلی چیدمان واحدهای مدولار به شیوه ای انجام شد که تنوعی از فضاهای بسته، باز و نیمه باز در بخش ها و تراز های مختلف به خدمت عملکردهای اصلی پروژه درآیند. همچنین اقداماتی همچون ایجاد تخلخل و شفافیت در چیدمان کانتینر ها و وجوه مختلف تشکیل دهنده ی آنها ، مسبب گسترش کیفیت محیط طبیعی اطراف به داخل جعبه ها و در عین حال عرضه اتفاقات داخلی به محیط اطراف بود . فضاهای خالی در نظر گرفته شده بین مکعب ها و گشودگی ها و سطوح شفاف دیواری و سقفی در هر واحد ،حتی در برخی مواضع ارتباط بصری عمودی و افقی با آسمان و مناظر دو طرف مجموعه را هم برای کاربران مجموعه و هم عابرین فراهم میکرد.

رشته های دیگر طراحی

در بخش سازه، نظر به استفاده ی حداکثری از سازه ی فلزی خود کانتینرها و به کار بستن آنها به عنوان واحدهایی خودبسنده ی سازه ای بود. این امر تا حدود زیادی با کمک سازه های تقویتی در محل بازشو ها حاصل گردید و فقط در بخش شرقی که چرخش کانتینرهای طبقه دوم اقدامات سازه ای محدود کننده ای در فضاهای داخلی می طلبید ، از سازه ای جدا استفاده شد.

جهت جانمایی تجهیزات تاسیساتی نیز علاوه بر بام کانتینر ها ، از شکاف بوجود آمده بین کانتینر های طبقه اول و دوم بخش شرقی استفاده شد.

در پایان

مجموعه کیوب کلاب تلاشی بود برای استفاده ی دوباره از محصولاتی صنعتی که روزگاری به قیمت وارد آوردن باری زیاد به محیط زیست تولید شدند و اکنون بی استفاده مانده اند، محصولاتی که توان بالقوه ای برای پذیرش عملکردهای تازه را در حیات بعدی خود دارند. کافیست تا با پذیرش ، استفاده و ارائه راهکارهایی جهت رفع محدودیتهایشان و استفاده ی به جا از آنها ارزشهای اقتصادی ، فضایی ، زمانی و زیست محیطی مستتر در آنها عیان گردد.

 


خواندن 10928 دفعه
محتوای بیشتر در این بخش: مسابقه مدرسه در جیرفت ⭐ »