سایت برروی بستری سنگی با شیب زیاد قرار گرفته است، قطعه مورد نظر، زمینی باریک با عرض 7 متر و طول 30 متر می باشد. این ویلا برای خانواده ای از سه نسل طراحی شده است که خواهان مکانی آرام و دنج برای خود بودند.
انتظارات این خانواده از خانه ی ییلاقیشان، راحتی، شفافیت، حفظ حریم خصوصی و دید به مناظر طبیعی اطراف بود. همینطور فضاهای کالبدی مورد نظرشان عبارت بودند از استخر شنا، تراس با چشم انداز اطراف، اتاقهای خصوصی و جداگانه برای پدربزرگ و مادربزرگ، والدین و فرزندان و همچنین آسانسور با دسترسی به تمامی طبقات.
چالش اصلی طراحی چگونگی بارگذاری برنامه فیزیکیِ در نظر گرفته شده بر این سایت با وجود محدودیتهایش بود طوری که تعدد و در نتیجه فشردگی و تراکم فضاهای عملکردی به کیفیت فضایی هر بخش و بطور کلی خانه، لطمه وارد نکند. ضمن حفظ حریم، ارتباط حسی و ادراکی بین فضاهای داخلی، درون و بیرون خانه و همینطور فضاهای خارجی حفظ گردد و چشم انداز های زیبای اطراف، فضای داخلی خانه را جلوه بخشد.
در این راستا دو تصمیم اصلی به کلیت حجم و سناریوی فضایی خانه شکل داد. خالی نگاه داشتن طبقه ی هم تراز با راه پیاده ی بالا دستِ سایت منجر به خلق حیاطِ واسط ورودی از سمت راهِ پیاده ی شمالی و شکلگیری تراسی وسیع و خوش منظره به سمت جنوب شد. بدین ترتیب طبقه سوم به طور کامل به فضاهای باز و نیمه باز اختصاص یافت تا ضمن ارتقای کیفیت فضاهای بسته ی داخلی، فضای باز اختصاصی برای ساکنین فراهم آورد. همینطور حجم ساختمان با عقب نشستن از ضلع غربی سایت فاصله ای جهت تامین نور، دید و منظر را برای فضاهای مدفون در زمین ایجاد کرد. دسترسی به ورودی اصلی ساختمان در طبقه اول که به واسطه ی جانمایی پله ها و آسانسور، در بخشی میانی بنا در نظر گرفته شده بود را نیز همین فاصله مقدور ساخته و البته حیاطی در تراز دوم ساختمان و در ارتباط با فضای آشپزخانه نیز بوجود آورد.
در پایین ترین تراز خانه، پارکینگ ،اتاق تاسیسات، انبار و یک بالابر تا طبقه اول و همچنین پلکان جانمایی شده اند. در طبقه اول این ویلا، استخر و سوییتی جداگانه برای میهمانان یا فرزندان قرار گرفته است. با قرارگیری این سوییت بر روی سقف پارکینگ در ضلع جنوبی و فضای استخر در ضلع شمالی، حیاطی میانی در طبقه اول شکل گرفت. بدین ترتیب استخر ضمن دارا بودن محرمیت، از نور طبیعی، منظره آسمان و کوههای اطراف نیز بهره مند شد. دسترسی به ورودی اصلی ساختمان نیز توسط رمپی در ضلع غربی طبقه اول تامین شده است. پیش فضای ورودی، به پلکان و آسانسور و استخر دسترسی دارد.
طبقات اول تا چهارم توسط وویدهایی به هم پیوسته هستند تا ضمن تداوم ارتباط بصری و فضایی، پویایی و حرکت نور و سایه ها نیز در سراسر خانه جریان داشته باشد. در طبقه دوم، فضاهای عمومی تر مثل نشیمن، آشپزخانه و نهارخوری و سرویس بهداشتی جانمایی شده اند. به علت طول زیاد زمین و عمق زیاد قرارگیریِ برخی از فضاها یک گوال باغچه ی کوچک در میان خانه در نظر گرفته شد و تا بالاترین تراز نیز امتدا یافت. به کمک این باغچه و حیاط باریکِ غربی، نور و هوای تازه به عمق خانه نفوذ کرده و همینطور فضایی مرکزی و صمیمی برای گرد هم آمدن خانواده، آشپزی و گپ و گفتهای دوستانه بدست آمد.
شکل و موقعیت پلکان در هر طبقه متفاوت بوده که بر اساس جانمایی فضاهای اصلی خانه و جهت حصول بهینه ترین مکان قرارگیری انجام شده. جریان حرکتیِ ایجاد شده در سراسر خانه توسط پله ها و فضاهای خالی مجاورشان در کف هر طبقه، منجر به سیالیت فضاهای داخلی شده که در تضادی با حجم و نمای بیرونی صلب و ساکن خانه که گویی از میان سنگ ها و صخره های سختِ اطراف تراشیده شده قرار گرفته است. همانطور که ذکر شد طبقه سوم که هم تراز تپه های شمالی، درختان و یک نهر آب است، عمدتا باز بوده و در بر گیرنده فضای تراس و حیاط است، تراس نسبتا بزرگ رو به چشم انداز جنوبی و حیاط و باغچه شمالی که به واسطه ی فضای ارتباطی متصل کننده ی طبقات دوم و چهارم از هم جدا شده اند. این طبقه ی خالی، دسترسی یکسانی برای اتاق ها در بالا و نشیمن در پایین به فضاهای باز و خوش منظره ی اطراف فراهم میکند. فضایی دنج برای استراحت، استفاده از نور، هوای آزاد و طبیعت اطراف و همینطور فضایی واسط بین درون و بیرون خانه.
در طبقه چهارم نیز دو اتاق با سرویسهای اختصاصی در ضلع جنوبی و شمالی برای والدین و مادربزرگ و پدربزرگ در نظر گرفته شده.اتاقها با حفظ حریم خصوصی خود با پلی به هم متصل هستند. در این طرح سعی شده تا از قطعیت مرز بین طبقاتِ روی هم قرار گرفته و همینطور فضاهای جانمایی شده در هر طبقه کاسته شده، پیوستگی فضایی و بصری با تداوم جریان نور و هوا، تقویت گردد و خانه به صورت یک کلِ واحد عمل کرده و دیده شود.
